Kiretaż w stomatologii – otwarty i zamknięty

Kiretaż to medyczna nazwa na profesjonalne czyszczenie kieszonek dziąsłowych stosowane w leczeniu chorób przyzębia. Zabieg ten polega na usunięciu złogów kamienia nazębnego, bakterii oraz tkanek zapalnych z powierzchni korzeni zębów i kieszonek dziąsłowych. Wykonuje się go w celu zahamowaniu postępu chorób przyzębia i regeneracji tkanek. W stomatologii wyróżnia się dwa główne typy kiretażu: kiretaż zamknięty i kiretaż otwarty.

Przeczytaj również: Jaką funkcję pełnią w jamie ustnej tkanki miękkie?

Spis treści:

• Kiretaż zamknięty
• Kiretaż otwarty
• Porównanie
• Efekty
• Podsumowanie

Kiretaż zamknięty

Kiretaż zamknięty, znany również jako skaling poddziąsłowy, to mniej inwazyjna metoda leczenia przyzębia. Jest stosowany głównie w początkowych stadiach chorób dziąseł, gdy kieszonki dziąsłowe nie są głębokie (do około 5 mm).

Zabieg ten zaleca się pacjentom, u których istnieje potrzeba usunięcia złogów kamienia i płytki nazębnej, znajdujących się pod linią dziąseł, ale u których nie doszło jeszcze do znacznego uszkodzenia tkanek przyzębia ani głębokiego pogłębienia kieszonek. Kiretaż zamknięty wykonuje się najczęściej u pacjentów, u których wykryto wczesne stadium zapalenia przyzębia.

Zabieg ten przeprowadza się bez konieczności chirurgicznego nacinania dziąsła. Dentysta wykorzystuje narzędzia kiretki do dokładnego oczyszczenia powierzchni korzeni zębów. Zabieg może być wspomagany przez nowoczesne metody ultradźwiękowe, które pozwalają na skuteczniejsze usuwanie złogów oraz biofilmu bakteryjnego. Po zabiegu dziąsła ulegają obkurczeniu, a kieszonki dziąsłowe mają szansę na regenerację i zmniejszenie swojej głębokości.

Zalety kiretażu zamkniętego

• Mniej inwazyjny niż kiretaż otwarty.
• Krótszy czas gojenia.
• Skuteczny w przypadku wczesnych etapów chorób przyzębia.
• Może być przeprowadzony w gabinecie stomatologicznym bez konieczności skomplikowanych procedur chirurgicznych.

Kiretaż otwarty

Znany także jako zabieg płatowy, to bardziej zaawansowana technika stosowana w przypadku głębszych kieszonek dziąsłowych (powyżej 5 mm) oraz poważniejszych stadiów chorób przyzębia. W tym przypadku konieczne jest chirurgiczne odsłonięcie tkanek, aby móc dokładniej oczyścić korzenie zębów i kieszonki.

Zabieg ten rekomenduje się, gdy choroba przyzębia przeszła w bardziej zaawansowane stadium, a zamknięty kiretaż nie jest wystarczający. Głębokie kieszonki dziąsłowe mogą prowadzić do utraty przyczepu tkanek dziąseł do zębów oraz odsłonięcia korzeni. Zabieg pomaga zatrzymać te procesy, jednocześnie umożliwiając regenerację przyzębia.

Procedura wymaga nacięcia dziąseł, aby odsłonić powierzchnię korzeni zębów i umożliwić stomatologowi dokładne oczyszczenie. Po usunięciu kamienia i tkanek zapalnych, dziąsła starannie się zszywa. Dodatkowo, stomatolog może zastosować specjalne preparaty wspomagające regenerację przyzębia.

Zalety kiretażu otwartego

• Dokładniejsze oczyszczenie głębokich kieszonek dziąsłowych.
• Możliwość bezpośredniej oceny stanu przyzębia przez lekarza.
• Regeneracja tkanek poprzez odpowiednie preparaty stymulujące.

Porównanie obu metod

Aspekt	Kiretaż zamknięty	Kiretaż otwarty
Inwazyjność	Mniej inwazyjny, bez nacinania dziąseł	Wymaga chirurgicznego nacięcia
Wskazania	Wczesne etapy chorób przyzębia, kieszonki do 5 mm	Zaawansowane choroby przyzębia, głębokie kieszonki powyżej 5 mm
Czas gojenia	Krótszy czas gojenia	Dłuższy czas gojenia ze względu na zabieg chirurgiczny
Skuteczność	Skuteczny w przypadku płytkich kieszonek	Bardziej efektywny w przypadku głębokich kieszonek
Stosowanie środków wspomagających	Rzadziej wymagane	Często stosowane preparaty regeneracyjne

Jakie są efekty po zabiegu?

Zarówno po kiretażu zamkniętym, jak i otwartym, pacjent może odczuwać pewien dyskomfort, a dziąsła przez kilka dni mogą być wrażliwe. Ważne jest, aby pacjenci przestrzegali zaleceń stomatologa dotyczących higieny jamy ustnej i regularnych wizyt kontrolnych. Skuteczność obu zabiegów zależy zarówno od profesjonalizmu lekarza, jak i od zaangażowania pacjenta w utrzymanie dobrego stanu zdrowia dziąseł po zabiegu.

W przypadku głębszych kieszonek dziąsłowych, kiretaż otwarty daje większe szanse na poprawę zdrowia przyzębia, choć wiąże się z większym ryzykiem powikłań i dłuższym okresem gojenia.

Podsumowanie

To skuteczne metody leczenia chorób przyzębia. Wybór odpowiedniego zabiegu zależy od zaawansowania choroby i stanu przyzębia pacjenta. Kiretaż zamknięty jest mniej inwazyjny i idealny na wcześniejszych etapach choroby. Podczas gdy kiretaż otwarty oferuje bardziej zaawansowane możliwości leczenia w przypadku poważniejszych schorzeń.